Ιστορικός Μάχης και Πολεμικός Καλλιτέχνης
Posts about 19th Century professional wrestlers and matches.
In the early 1880s, Sorakichi Matsuda, or Matsada in most American newspapers, traveled to the United States to wrestle professionally. Japan did not have a developed professional wrestling circuit, so Matsuda thought he would bring the sport back to Japan after an apprenticeship in the United States. After training for a while, Matsuda signed an agreement to wrestle the first
Την Παρασκευή, Νοέμβριος 27, 1891, Ο πρώην Αμερικανός πρωταθλητής πάλης βαρέων βαρών Τζο Άκτον πάλεψε με τον μελλοντικό παγκόσμιο πρωταθλητή πυγμαχίας βαρέων βαρών Bob Fitzsimmons στο Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια. Οι άνδρες πάλεψαν για μια αναφορά $1,000.00 purse. Ο Acton συνήθως έδινε μέγεθος στον αντίπαλό του, αλλά ο Acton ξεπέρασε τους Fitzsimmons των 148 λιβρών κατά 7 λίβρες. Οι άνδρες πάλεψαν δύο στους τρεις πτώσεις σύμφωνα με την πάλη «catch-as-catch-can»
Τον Μάιο του 5, 1898, Ο Γιουσούφ Ισμαήλ πάλεψε με τον Τομ Τζένκινς στο Κλίβελαντ, Ohio. Ο Ismail περιόδευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο για έξι μήνες στις αρχές του 1898. Ο Ισμαήλ πάλεψε λιγότερο από δέκα αγώνες, αλλά άφησε ένα μονοπάτι καταστροφής που θυμάται μέχρι σήμερα. Ο Ismail έκανε ισχυρή εντύπωση νικώντας εύκολα και τον Evan “Strangler” Lewis. Ο Ισμαήλ έκανε επίσης ένα δυνατό
Τον Μάρτιο του 10, 1870, Ο συνταγματάρχης James Hiram McLaughlin αγωνίστηκε την τελευταία νύχτα του Διεθνούς Τουρνουά Πάλης στο Ντιτρόιτ, Michigan. Το τουρνουά διήρκεσε σχεδόν δύο μήνες πριν από τον τελικό στις 10 Μαρτίου. Οι ιστορικοί της πάλης πιστώνουν συχνά τον J. Η. Ο McLaughlin ήταν ο πρώτος επαγγελματίας παλαιστής που ζούσε μόνο με τα κέρδη του ως επαγγελματίας παλαιστής. Οι περισσότεροι επαγγελματίες παλαιστές
Ένα από τα παλαιότερα ρητά στα μαχητικά αθλήματα είναι “ένας καλός μεγάλος άντρας πάντα νικά έναν καλό μικρό άνθρωπο”. Είναι ο λόγος που έχουμε κατηγορίες βάρους στην πυγμαχία, πάλη και μικτές πολεμικές τέχνες. Την Τρίτη, Νοέμβριος 2, 1881, 160-pound Edwin Bibby απέδειξε ότι υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Ενώ μικρός, Ο Έντουιν Μπίμπι ήταν ιδιαίτερα δυνατός για το μέγεθός του.
(Αυτό το απόσπασμα είναι από το νεότερο βιβλίο μου για την ιστορία του αμερικανικού πρωταθλήματος πάλης βαρέων βαρών.) Ο Τζένκινς αποδείχθηκε ο κορυφαίος υποψήφιος μόλις ο ΜακΛέντ κέρδισε τον τίτλο. Την Τετάρτη, Νοέμβριος 17, 1897, Ο Τομ Τζένκινς πάλεψε τον πρώην κάτοχο του τίτλου Μάρτιν «Φάρμερ» Μπερνς στην Ινδιανάπολη, Indiana. Οι άνδρες έπαιξαν έναν καλύτερο αγώνα δύο από τις τρεις πτώσεις σύμφωνα με τους κανόνες πάλης «catch-as-catch». Ο Τζένκινς στάθηκε
Την Τρίτη, Μάρτιος 28, 1899, Ο σημερινός Αμερικανός πρωταθλητής πάλης βαρέων βαρών Dan S. Ο McLeod πάλεψε με τον Charles Wittmer σε έναν αγώνα μεικτού στυλ δύο στις τρεις πτώσεις. Δεδομένου ότι ο πρωταθλητής υπερασπίστηκε τον τίτλο μόνο σε αγώνες catch-as-catch-can, Ο McLeod πάλεψε με τον Wittmer σε έναν αγώνα χωρίς τίτλο. Wittmer, ειδικός στην ελληνορωμαϊκή πάλη, απαίτησε αυτός και ο McLeod να παλέψουν τουλάχιστον μία πτώση υπό τους ελληνορωμαϊκούς κανόνες. Το St. Paul Athletic
Ο Σκωτσέζος παλαιστής Duncan C. Ο Ρος πάλεψε επαγγελματικά αλλά συμμετείχε και σε αγώνες δύναμης και αθλητισμού μετά την άφιξή του στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 1870. Ένας αθλητής παντού, Ο Ρος πάλεψε επιδέξια τόσο στην πάλη catch-as-catch-can όσο και στην ελληνορωμαϊκή πάλη. Την Δευτέρα, Φεβρουάριος 26, 1883, Ο Ρος πάλεψε με τον πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή πάλης βαρέων βαρών Theobaud Bauer. Ο Μπάουερ έφερε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα από τη Γαλλία
Ο Dan McLeod νίκησε τον Martin "Farmer" Burns για το αμερικανικό πρωτάθλημα πάλης βαρέων βαρών τον Οκτώβριο 1897. Ο McLeod κράτησε το πρωτάθλημα για τέσσερα χρόνια μέχρι που συνάντησε τον πιο σκληρό αντίπαλο του Frank Gotch, Tom Jenkins. Στις αρχές του 1899, Ο McLeod έκανε μερικές υπερασπίσεις τίτλου στη Μινεσότα. On February 24, 1899, Ο McLeod πάλεψε τον St. Ο πρωταθλητής Louis Middleweight Wrestling George Baptiste στο Conover Hall μπροστά
Την Δευτέρα, Μάρτιος 26, 1888, Joe Acton, που ειδικεύτηκε στην πάλη με σύλληψη, πάλεψε ο καθηγητής William Miller, ένας Αυστραλός παλαιστής, και με γυμνό κότσι prizefighter, σε αγώνα ελληνορωμαϊκής πάλης δύο στις τρεις πτώσεις. Και τα δύο στρατόπεδα ανδρών πίστευαν ότι η πάλη σε αυτό το στυλ εξασφάλιζε τον πιο δίκαιο αγώνα μεταξύ τους. Οι άνδρες πάλεψαν για $500.00 κατά μέρος. 1,500 fans, ένα μεγάλο πλήθος για την εποχή, γύρισε