Historyk sportów walki i artysta sztuk walki
Posts about professional wrestling in the 19th Century.
Joe Acton był jednym z najlepszych zapaśników w Anglii XIX wieku. 151-pound Acton went through England’s middleweight ranks before plowing through the heavyweights. After beating the best England had to offer including Tom Cannon, Acton decided to test his abilities in the United States. Joe Acton settled in Philadelphia at Arthur Chamber’s Champions Rest during the summer months of
Sorakichi Matsuda originally trained in sumo wrestling. When Matsuda decided to become a catch-as-catch-can wrestler, he was forced to travel to the United States. Professional wrestling would not become popular in Japan until the middle of the Twentieth Century. Upon arriving in the United States in 1883, it took Matsuda a few months to secure a match. Wreszcie się zabezpieczył
Jaskółka oknówka “Rolnik” Burns reportedly trained over 1,000 wrestlers in his career as America’s foremost wrestling trainer. Jednak, Burns był wielki zapaśnik we własnym prawo. Before he retired to train wrestlers full-time, Burns won the American Heavyweight Wrestling Championship from Evan “Dusiciel” Lewis in 1895. Burns held the title for two years. W 1893, Burns był nieruchomy
After several months of wrangling, Clarence Whistler met Duncan C. Ross on Monday, Listopad 7, 1881 in a best three-out-of-five falls match. Two falls were to be conducted in catch-as-catch-can wrestling, which both men were considered adept at. Two falls were to be conducted in collar-and-elbow wrestling, which was a Ross speciality. The final fall would be conducted in Greco-Roman
Henry Moses Dufur był mistrzem świata w zapasach w wadze ciężkiej na kołnierz i łokieć w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Przez 1855, Dufur wycofał się z wrestlingu, aby zająć się pełnoetatowym zawodem krawca odzieżowego. Nawet w trakcie swojej kariery zapaśniczej, Dufur pracował jako krawiec. Dufur powiedział korespondentowi „The Boston Globe”, że urodził się w Richford, Vermont w czerwcu 5, 1943. Ta data
Paul Pons był Greco-Roman Wrestling Champion Francji w 1890. Wygrał turniej w Folies-Bergère przed wygraną w turnieju w Rosji 1898. Te zwycięstwa pozwoliły mu zdobyć mistrzostwo świata w zapasach grecko-rzymskich. Pons wykorzystał ten rozgłos poprzez otwarcie siłowni do zapaśników pociągu i silnych mężczyzn. Pons’ zwycięstwo było szczególnie niezwykłe z powodu
During March 1891, George Baptiste travelled from St. Louis to Detroit to take part in a catch-as-catch-can wrestling tournament. While primarily a Greco-Roman wrestler, Baptiste would compete in the dominant American style of catch-as-catch-can. The 26-year-old Baptiste was an accomplished amateur and professional wrestler. Entering the Detroit tournament, Baptiste had lost only one match as a professional. The year prior,
Henry Moses Dufur specjalizował się w zapasach na kołnierz i łokcie, podczas gdy Dufur walczył zawodowo w latach 70. i 80. XIX wieku. Urodzony w maju 5, 1844, in Richmond, Vermont, Dufur walczył głównie w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych. On June 27, 1878, Dufur stoczył rewanż z zapaśnikiem imieniem Cox w Boston Baseball Park na oczach pięciuset fanów. Pięćset fanów
Na sierpień 26, 1886, Evan “Dusiciel” Lewis met the British Wrestling Champion Tom Cannon in Cincinnati, Ohio. During the legitimate wrestling era, other wrestlers feared the powerful Lewis because of his stranglehold. Lewis employed a carotid arterial strangle known as the rear naked choke in Judo. Przynajmniej tak początkowo myślałem i większość historyków cytowała. Nowoczesny
Dominant champions like William Muldoon often had to accept handicap conditions to get fans interested in watching them wrestle. Since fans only considered Clarence Whistler skilled enough to really threaten his reign, Muldoon would often generate interest by either performing feats of strength or taking on the challenge of handicap conditions. May 5, 1885, Muldoon met Matsuda Sorokichi, kto