Historyk sportów walki i artysta sztuk walki
Posts about bare knuckle prizefighting in the 19th Century and early professional boxing from 1890 do 1930.
W listopadzie 30, 1871, duży tłum mężczyzn wsiadł do dziesięciu wagonów kolejowych w Nowym Orleanie, Kolej Mobile i Teksas, zatrzymująca się na Canal Street w Nowym Orleanie, Louisiana. Pociąg jechał dalej do stacji Montgomery niedaleko Bay St. Louis, Mississippi, gdzie tłum opuścił deszcz i udał się do lasu. Taka dziwna procesja
James J. Jeffries zdominował amerykański boks wagi ciężkiej 1899 do 1904. Po zdobyciu tytułu mistrza świata w wadze ciężkiej w boksie od Boba Fitzsimmonsa 1899, Zrobił Jeffries 9 udanych obron tytułu w ciągu najbliższych pięciu lat. Odszedł niepokonany w 1905 zanim zostanie zwabiony z powrotem na feralny powrót przeciwko wielkiemu Jackowi Johnsonowi. Jeffries nie wygrywał swoich walk dzięki doskonałemu boksowi
We wtorek, Luty 22, 1910, Ad Wolgast rzucił wyzwanie mistrzowi świata w boksie wagi lekkiej walczącemu z Nelsonem o tytuł Nelsona w Richmond Arena w Point Richmond, Kalifornia. 28-letni Nelson zdobył tytuł, pokonując wspaniałego Joe Gansa 1908. Eksperci boksu nie spodziewali się, że Wolgast pokona Nelsona, mimo że Wolgast miał decyzję w sprawie Nelsona w prasie 1909. Eksperci
Tom Hyer wygrał Bare Knuckle Prizefighting amerykańskiego w Championship 1841. Podobnie jak większość mistrzów prizefighting XIX wieku, nie walczył bardzo często. Hyer normalnie płacił rachunki za egzekutora dla partii politycznych w Nowym Jorku. Pierwotnie, Hyer employed his talents for the Whigs but would switch allegiances to the “Nic nie wiedzą Stronę” ze swoim przyjacielem Williama
W poniedziałek, Maj 30, 1892, the great Peter Jackson boxed a gloved bout with former protégé Frank Slavin. Both men lived and fought in Australia, although fan interest led Jackson to tour the world to take advantage of the financial opportunities in the United States and England. As in Australia, Jackson often found white boxers unwilling to fight him. Few
St. Louis, at the beginning of the 20th Century, had a prominent professional boxing scene. Abe Attell, although born in San Francisco, was based in St. Louis. On February 1, 1904, Attell defended his World Featherweight Boxing Championship against frequent rival Harry Forbes. Forbes was also a regular on the St. Louis boxing scene. Forbes defeated Danny Dougherty for the
Sam Langford jest uważany za jeden z największych funta za funt wojowników wszech czasów. Born on March 4, 1883 w Weymouth Falls, Nowa Szkocja, he is considered the greatest Canadian boxer of all time. His fighting career stretched from 1900 do 1926. Langford only stood 5 feet six and half inches tall and weighed 185 pounds at his heaviest. On
May 10, 1870, 39-year-old prizefighter Jem Mace met 30-year-old prizefighter Tom Allen in Kennerville, Louisiana for the World Heavyweight Prizefighting Championship. Claims to the championship were very murky at the time. Thuggery and dirty tricks often obscured who was actually American Champion. Jem Mace, who was considered World Champion twice while fighting in England, was signed to meet Tom
Monte Attell was the younger brother of World Featherweight Boxing Champion Abe Attell. Monte would always be stuck in the shadow of his older brother but was a talented fighter in his own right. Monte would win the World Bantamweight Boxing Championship during his career and establish himself as a world class fighter. W 1904, he was a 19-year-old up-and-coming
Podczas swojego pierwszego biegu jako mistrz świata w wadze piórkowej, Abe Attell miał siedzibę w St.. Louis, Missouri. Oprócz obozu w St.. Louis, Attell kilkakrotnie bronił swojego tytułu w St.. Louis’ West End Athletic Club. At the time, St. Louis był największym miastem na zachód od rzeki Mississippi w Stanach Zjednoczonych. Urodzony jako Abraham Washington Attell