Gevechtssporthistoricus en krijgskunstenaar
Posts about professional wrestling in the 19th Century.
In the early 1880s, Sorakichi Matsuda, of Matsada in de meeste Amerikaanse kranten, reisde naar de Verenigde Staten om professioneel te worstelen. Japan beschikte niet over een ontwikkeld professioneel worstelcircuit, dus Matsuda dacht dat hij de sport na een stage in de Verenigde Staten terug naar Japan zou brengen. Na een tijdje trainen, Matsuda tekende een overeenkomst om de eerste te worstelen
Op maart 10, 1870, Kolonel James Hiram McLaughlin nam deel aan de laatste avond van het International Wrestling Tournament in Detroit, Michigan. Het toernooi duurde bijna twee maanden tot de finale op 10 maart. Worstelhistorici noemen J. H. McLaughlin als de eerste professionele worstelaar die alleen leefde van zijn verdiensten als professionele worstelaar. De meeste professionele worstelaars
Een van de oudste gezegden in de vechtsport is “een goede grote man verslaat altijd een goede kleine man”. Het is de reden dat we bij het boksen gewichtsverdelingen hebben, worstelen en mixed martial arts. Op dinsdag, November 2, 1881, 160-pond Edwin Bibby bewees dat er uitzonderingen op deze regel bestaan. Hoewel klein, Edwin Bibby was bijzonder sterk vanwege zijn formaat.
(This excerpt is from my newest book on the history of the American Heavyweight Wrestling Championship.) Jenkins proved himself the top contender as soon as McLeod won the title. Op woensdag, November 17, 1897, Tom Jenkins wrestled former title holder Martin “Farmer” Burns in Indianapolis, Indiana. The men wrestled a best two-out-of-three-falls match according to catch-as-catch-can wrestling rules. Jenkins stood
Op dinsdag, Maart 28, 1899, current American Heavyweight Wrestling Champion Dan S. McLeod wrestled Charles Wittmer in a two-out-of-three-falls mixed styles match. Since the champion only defended the title in catch-as-catch-can matches, McLeod wrestled Wittmer in a non-title match. Wittmer, a Greco-Roman wrestling specialist, demanded he and McLeod wrestle at least one fall under Greco-Roman rules. De St. Paul Athletic
Scottish wrestler Duncan C. Ross wrestled professionally but also took part in strength and athletic contests after arriving in the United States in the late 1870s. An all-around athlete, Ross wrestled skillfully in both catch-as-catch-can wrestling and Greco-Roman wrestling. Op maandag, Februari 26, 1883, Ross wrestled former World Heavyweight Wrestling Champion Theobaud Bauer. Bauer brought the World Championship from France
Dan McLeod versloeg Martin "Farmer" Burns voor het American Heavyweight Wrestling Championship in oktober 1897. McLeod hield het kampioenschap vier jaar vast totdat hij de zwaarste tegenstander van Frank Gotch ontmoette, Tom Jenkins. In early 1899, McLeod verdedigde een paar titels in Minnesota. On February 24, 1899, McLeod worstelde met St. Louis middengewicht worstelkampioen George Baptiste in Conover Hall vooraan
Op maandag, Maart 26, 1888, Joe Acton, who specialized in catch wrestling, wrestled Professor William Miller, an Australian wrestler, and bare-knuckle prizefighter, in a two-out-of-three-falls Greco-Roman wrestling match. Both men’s camps believed wrestling the match in this style ensured the fairest contest between them. The men wrestled for $500.00 een zijde. 1,500 fans, a large crowd for the era, turned
Op vrijdag, Juni 29, 1883, veertien worstelaars betaalden $50 om deel te nemen aan een tweedaags toernooi voor a $500 kampioenschapsriem en $500 prijs. Richard K. Fox, eigenaar en uitgever van de Politiecourant, plaats het prijzengeld en de riem. Fox steunde gretig de promotie van zowel professioneel boksen als professioneel worstelen. Terwijl veertien mannen probeerden deel te nemen aan het toernooi, Fox
Op oktober 26, 1897, Martin “Farmer” Burns verdedigde zijn American Heavyweight Wrestling Championship tegen de Schotse catch-worstelaar Dan McLeod. Burns en McLeod waren destijds twee van de drie beste catch-as-catch-can-worstelaars in de Verenigde Staten.. 1,200 fans woonden de wedstrijd bij in het Grand Opera House in Indianapolis, Indiana. Promotors leggen vaak een mat of zwaar