Gevechtssporthistoricus en krijgskunstenaar
Posts about Greco-Roman wrestling matches and other wrestling styles such as collar-and-elbow wrestling, side hold wrestling, Cornish wrestling, etc..
Op donderdag, Maart 31, 1881, 200 fans filtered into New York’s Turnverein Hall to watch Clarence Whistler wrestle Henry Moses Dufur in a three-out-of-five-falls catch-as-catch-can wrestling match with both wrestlers wearing jackets. The promoters used the rules and jackets to even the chances of each wrestler to win. Clarence Whistler specialized in Greco-Roman wrestling. Whistler took World Heavyweight Wrestling Champion
Op donderdag, Oktober 7, 1884, Kolonel James Hiram McLaughlin worstelde met Henry Moses Dufur voor wat beide mannen beweerden dat het de laatste keer zou zijn. De 40-jarigen specialiseerden zich in kraag-en-elleboogworstelen. De mannen worstelden in Detroit, Michigan, het thuisgebied van McLaughlin. De wedstrijd vond plaats in het Detroit Opera House voor een klein publiek. Professioneel worstelen was nog niet ontwikkeld
Op dinsdag, Januari 29, 1884, approximately two thousand fans crowded into the Detroit Opera House to watch the first of a two-match series between Colonel James H. McLaughlin and Henry Moses Dufur. The crowd had to delight the organizers and wrestlers. Matches drawing crowds in the thousands were rare during the 19th Century. Organizers claimed McLaughlin was defending the American
Henry Moses Dufur was in de jaren 1870 wereldkampioen zwaargewicht worstelen met kraag en elleboog. Door 1855, Dufur stopte met het professionele worstelen om zijn fulltime beroep van kledingmaker uit te oefenen. Zelfs tijdens zijn worstelcarrière, Dufur werkte als kleermaker. Dufur vertelde de correspondent van The Boston Globe dat hij in Richford was geboren, Vermont in juni 5, 1943. Deze datum van
Henry Moses Dufur specialiseerde zich in kraag-en-elleboogworstelen toen Dufur professioneel worstelde in de jaren 1870 en 1880. Geboren in mei 5, 1844, in Richmond, Vermont, Dufur worstelde voornamelijk in het noordoosten van de Verenigde Staten. Op juni 27, 1878, Dufur worstelde een terugwedstrijd met een worstelaar genaamd Cox in het Boston Baseball Park voor vijfhonderd fans. Vijfhonderd fans
Sorakichi Matsuda reisde laat naar de Verenigde Staten 1883 om zijn professionele worstelcarrière te beginnen. Matsuda was van plan het Amerikaanse professionele worstelen te leren en terug te keren naar zijn thuisland om zijn eigen worstelpromotie te starten. De manager van Matsuda maakte beweringen over zijn training in Japan, which could not be verified. Matsuda trainde sumoworstelen bij de beroemde Isegahama-stal, maar deed dat wel
Op donderdag, April 10, 1884, Amerika's eerste fulltime professionele worstelaar, J.H. McLaughlin worstelde met de allround Schotse atleet en worstelaar Duncan C. Ross in het Opera House van Detroit. De mannen worstelden een wedstrijd van drie van de vijf valpartijen met gemengde stijlen. McLaughlin specialiseerde zich in kraag-en-elleboogworstelen. De mannen worstelden twee valpartijen onder de regels van kraag en elleboog. Ross was voorstander van side-hold-regels. De mannen worstelden twee valpartijen door de zijkant vast te zetten
Op zaterdag, September 10, 1910, Stanislaus Zbyszko, vers van zijn eerste tournee door de Verenigde Staten, worstelde met de Great Gama in het Shepherd's Bush Stadium in Londen, Engeland. 7,000 toeschouwers stroomden het stadion binnen om de wedstrijd te bekijken. Een paar weken eerder, De heer. Benjamin bracht een groep Pehlwani-worstelaars uit India mee om in Engeland te worstelen. Fans beschouwen de Grote Gama
Toen wereldkampioen zwaargewicht worstelen William Muldoon met pensioen ging 1889, hij hoopte dat zijn beschermeling Ernest Roeber erkend zou worden als de nieuwe kampioen. Echter, Muldoon won zijn titel in het Grieks-Romeinse worstelen, dat was de expertise van de in Duitsland geboren Roeber. Helaas, de heldendaden van Martin “Boer” Burns en Evan “De Strangler” Lewis katapulteerde het catch-as-catch-can-worstelen naar de dominante stijl. Roeber had wel een
In the early 1880s, Sorakichi Matsuda, of Matsada in de meeste Amerikaanse kranten, reisde naar de Verenigde Staten om professioneel te worstelen. Japan beschikte niet over een ontwikkeld professioneel worstelcircuit, dus Matsuda dacht dat hij de sport na een stage in de Verenigde Staten terug naar Japan zou brengen. Na een tijdje trainen, Matsuda tekende een overeenkomst om de eerste te worstelen