Sam Langford walczy z Dixie Kidem
Jak napisałem w kilku postach, najlepsi bokserzy wagi ciężkiej pomiędzy 1900 i 1919 byli afroamerykańscy bokserzy zmuszeni do walki o “Kolorowe mistrzostwa”. Nawet po tym, jak wielki Jack Johnson w końcu przełamał kolorową linię i zdobył mistrzostwo świata w wadze ciężkiej, broniłby tytułu tylko przed białymi rywalami.
W rezultacie, najtwardsi pretendenci nigdy nie mieli szansy na zdobycie uznanych mistrzostw świata w wadze ciężkiej. Jeden z czarnych wojowników, którym prawie na pewno kiedyś zostałby mistrzem świata, był Sam Langford. Afro-Kanadyjczyk urodzony w Nowej Szkocji w r 1886, Langford odniósł sukces w wadze lekkiej, wadze półśredniej i ciężkiej.
Wielki Sam Langford z domeny publicznej
On January 10, 1910, Langford był uznanym mistrzem świata w wadze ciężkiej w kolorze. Był w Memphis, Tennessee, bronić tytułu w Phoenix Athletic Club przeciwko byłemu mistrzowi wagi półśredniej Dixie Kidowi.
Dixie Kid urodził się w grudniu jako Aaron Lister Brown 23, 1883 w Fultonie, Missouri. W 1904, zdobył tytuł wagi półśredniej przez dyskwalifikację w ostatniej rundzie walki, którą wyraźnie przegrywał z Barbadosem Joe Walcottem.
Zwycięstwo w tytule zostało później odłożone na bok, kiedy dochodzenie ujawniło tego sędziego “Kaczka” Sullivan postawił duży zakład, że Dixie Kid wygra walkę. Kid kontynuował walkę i miał solidną przewagę, nie spektakularne, kariera.
Podczas gdy Langford był zawodnikiem wagi małej ciężkiej 185 do 190 funtów, przewyższył Dixie Kid 25 funtów za tę walkę. Langford również pokonał Kida w zaledwie pięciu rundach we wrześniu poprzedniego roku.
Ta walka nie różniła się zbytnio od pierwszej. Langford potrzebował mniej niż trzech rund, aby pokonać Kida, który został powalony 9 razy, zanim Langford znokautował go w 3. rundzie. Za każdym razem Langford powalał Dixie Kid, pozostałby na jednym kolanie przez cały czas 9 sekundy przed powrotem do walki.
Aaron Lister Brown, znany również jako Dixie Kid ze swojego 1919 paszport (Public Domain)
W momencie meczu, gazety omawiały fakt, że po tej walce zarówno Langford, jak i Dixie Kid planowali wyjazd do Francji na kilka walk. Wielu czarnych wojowników, takich jak Sam McVea i Joe Jeanette, znalazł więcej możliwości w Europie niż wówczas w Stanach Zjednoczonych.
Dixie Kid przeszedł na emeryturę 1922. He died at 50 roku życia po wypadnięciu z okna kamienicy w Los Angeles. Nie udało się ustalić przyczyny upadku.
Langford przeszedł na emeryturę 1926 w wieku 43 lat. Langford był niewidomy w chwili przejścia na emeryturę. Wrócił do swojego adoptowanego rodzinnego stanu Massachusettes, gdzie zmarł w 1956 w wieku 69 lat.
Możesz zostawić komentarz lub zadać pytanie dotyczące tego lub dowolnego postu w sekcji komentarzy poniżej lub na moim Facebook page lub Twitter profile.
Sources: „The Bridgeport Times” i „Evening Farmer”., Styczeń 11, 1910 edition, p. 7 i Prasa Evansville, Styczeń 10, 1910 edition, p. 6
Pin It
