Gevechtssporthistoricus en krijgskunstenaar
Posts about catch-as-catch-can or catch wrestling matches, the dominant style of wrestling in the United States after 1890.
Op juni 11, 1976, Jozef “Toots” Mondt stierf onderweg naar het Christian Northeast Hospital in North St. Louis County. Mondt was verhuisd naar St. Louis in 1969 om voor de moeder van zijn vrouw Alda te zorgen. Nadat haar moeder overleed in 1971, de Mondts besloten in St. Louis, waar Alda was geboren en getogen. Mondt was a legendary
Wayne “Big” Munn betekent een snelle opkomst in het professionele worstelen. Debuteert binnen 1924, Munn “won” het Wereldkampioenschap zwaargewicht worstelen van Ed “Worger” Lewis vroeg binnen 1925. Zijn val was net zo snel. Door 1926, Munn was met pensioen. Een universiteitsvoetballijnwachter uit Nebraska, Munn werd door Billy Sandow gerekruteerd voor het professionele worstelen, de facto leider van het Gold Dust Trio. De
Fred Beell was a strong, talented professional wrestler at the turn of the 20th Century. Beell gave all the best wrestlers of the day tough contests but his lack of size often hampered his ability with world class wrestlers. Although powerfully built, Beell was generously listed at 5’06”. At his heaviest, Beell never exceeded 170 pond. While possessing a bodybuilder’s
When William Muldoon retired from professional wrestling in 1889, he intended for his protege, Ernst Roeber, to become the new World Heavyweight Wrestling Champion. Since Muldoon always defended his championship in the Greco-Roman wrestling style, his choice made sense. Roeber was arguably the best Greco-Roman wrestler in America at the time. Echter, the wrestling fans and journalist, covering the sport,
In een recent bericht, Ik schreef over de mislukte poging van Charles Green om Evan te verslaan “Worger” Lewis in 1889. Een jaar later, Green had meer succes met een andere Amerikaanse worstellegende, Martin “Boer” Burns. De aanstaande 29-jarige Burns was een uitstekende worstelaar, maar stond nog niet op het niveau van Evan Lewis. Echter, hij zou bovenaan moeten staan 10
De dominantie van het Gold Dust Trio op het gebied van professioneel worstelen in het begin tot het midden van de jaren twintig zorgde voor veel wrok bij andere worstelaars en promotors. Deze professionele jaloezie leidde tot een beroemde dubbelkruising 1925. Vanaf dit moment, de wereldtitel werd betwist omdat Joe Stecher één versie bezat, terwijl Ed “Worger” Lewis hield de andere versie vast. Vanwege de echte wrok
Het volgende fragment komt uit mijn nieuwe boek Double Crossing the Gold Dust Trio, die deze zomer uitkomt. During the summer (of 1921), de broers Zbyszko kregen bericht dat hun moeder ernstig ziek was. Snelle voorbereiding maken, ze lieten Curley en de andere promotors weten dat ze zouden vertrekken zodra ze de doorgang op a konden regelen
Karel Groen, een ervaren Engelse catch-as-catch-can-worstelaar, reisde eind jaren tachtig naar de Verenigde Staten om met de beste Amerikaanse worstelaars te worstelen. Green kreeg zijn kans in juli 21, 1889, toen hij worstelde met de Amerikaanse zwaargewicht Catch-as-Catch-Can-kampioen Evan Lewis. Ter voorbereiding op deze wedstrijd, Green voerde eind juni een handicapgevecht met gezelworstelaar Bert Scheller. Scheller was geboren
Of het nu een dubbelspel was of een poging om een legitieme wedstrijd op te zetten, De poging van Paul Bowser om een wedstrijd tussen Joe Stecher en Joe Malcewicz veilig te stellen, resulteerde in maart bijna in een rel 11, 1926. De gebeurtenissen van het voorgaande jaar hebben dit debacle feitelijk in gang gezet. Vanaf het einde van 1922, het Gold Dust Trio van Ed “Worger” Lewis, zijn
Tom Jenkins onderscheidde zich doordat hij de enige worstelaar was die Frank Gotch meerdere keren versloeg. Jenkins en Gotch ruilden het American Heavyweight Wrestling Championship tussen 1902 en 1906. Ten tijde van deze wedstrijd, Jenkins was opnieuw de kampioen. Fred Beell voerde de afgelopen maanden campagne voor een wedstrijd met Jenkins. Beell overtuigde Jenkins er uiteindelijk van