นักประวัติศาสตร์กีฬาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัว
นิทานในตำนานเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับ Joe Stecher เกี่ยวข้องกับการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายที่เขามีกับ Martin คนหนึ่ง “ชาวนา” นักมวยปล้ำเบิร์นส์, เมื่อ Stecher แทบจะไม่ได้ออกจากโรงเรียนมัธยมปลาย. เบิร์นส์ได้ยินเกี่ยวกับชื่อเสียงที่เพิ่มขึ้นของ Stecher และตัดสินใจทดสอบเขากับนักมวยปล้ำคนหนึ่งของเขา. สำหรับปี, ฉันคิดว่า Stecher เอาชนะ Yusif Mahmout แต่จริงๆ แล้วเขาปล้ำ Yussif Hussane. The
เอ็ดวิน บิบบี้ และดันแคน ซี. รอสส์ก่อตั้งแชมป์มวยปล้ำอาชีพที่ได้รับการยอมรับครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาเมื่อเดือนมกราคม 19, 1881. พวกผู้ชายปล้ำสไตล์จับได้เพื่อชิงแชมป์มวยปล้ำรุ่นเฮฟวี่เวทอเมริกัน. William Muldoon เป็นแชมป์โลกรุ่นเฮฟวี่เวทจากการพ่ายแพ้ของ Thiebaud Bauer 1880. Andre Christol นำตำแหน่งแชมป์โลกมาสู่สหรัฐอเมริกาใน
เมื่อเดือนมีนาคม 17, 1897, current World Heavyweight Boxing Champion James J. Corbett entered the boxing ring at Carson City, เนวาดา. Corbett faced the challenge of former middleweight boxing champion Bob Fitzsimmons. Corbett entered as the favorite enjoying both an almost twenty pound weight advantage and slick boxing skills. “Ruddy Robert” as Fitzsimmons was sometimes known won the World Middleweight Boxing Championship in
ในหนังสือของเขาเชื่องช้า, Lou Thesz เขียนเกี่ยวกับการแข่งขันระหว่างนักมวยปล้ำคนโปรดสองคนของเขา, โจ สเตเชอร์ และเอ็ด “เค้นคอ” ลูอิส. Stecher และ Lewis จะกลายเป็นนักมวยปล้ำอาชีพที่ถูกต้องตามกฎหมายที่ดีที่สุดสองคนแห่งทศวรรษ 1910. ชายคนใดคนหนึ่งสามารถเอาชนะนักมวยปล้ำคนอื่น ๆ ทุกคนได้ในการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือ “shoot”. พวกผู้ชายปล้ำสามยาว, การแข่งขันที่น่าเบื่อ
ก่อนที่จะมีการสร้างระบบอาณาเขตใน 1948, โปรโมเตอร์มวยปล้ำอาชีพต่อสู้กันเพื่อครองแชมป์โลก. การเลื่อนตำแหน่งแชมป์โลกนำไปสู่ประตูที่ใหญ่ขึ้น, ผู้สนับสนุนส่วนใหญ่จึงต้องการควบคุมแชมป์. ในช่วงทศวรรษที่ 1930, ผู้สนับสนุนจะทำข้อตกลงระหว่างกัน แต่มักจะเกิดขึ้นเพียงชั่วคราว. เมื่อโปรโมเตอร์คนหนึ่งถูกขุ่นเคือง, คิด
ที่พฤศจิกายน 19, 1935, นักมวยปล้ำอาชีพ Ray Steele พบกับนักมวยอาชีพ Kingfish Levinsky ในการแข่งขันมวยปล้ำแบบผสมผสานกับมวยสากล. คณะกรรมการกีฬาแห่งรัฐมิสซูรีได้สร้างกฎพิเศษสำหรับการแข่งขัน. คณะกรรมการตัดสินว่าการแข่งขันจะประกอบด้วยยกสามนาทีเหมือนกับการแข่งขันชกมวย. คณะกรรมาธิการอนุญาตให้เลวินสกี้ชกแม้ว่าเขาจะอยู่บนเสื่อก็ตาม. สตีลก็ได้
<ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1899, นกนางแอ่น “ชาวนา” เบิร์นส์กำลังเปลี่ยนบทบาทเป็นนักมวยปล้ำนอกเวลาและผู้ฝึกสอนเต็มเวลา. ลูกศิษย์ที่มีชื่อเสียงที่สุดคนหนึ่งของเขาคือ Frank Gotch, เบิร์นส์พ่ายแพ้หนึ่งสัปดาห์หลังแมตช์นี้. เบิร์นส์ก็เป็น 38 อายุหลายปีและสูญเสียแชมป์มวยปล้ำรุ่นเฮฟวี่เวทอเมริกันเมื่อสองปีก่อน. เบิร์นส์ผสมผสานทั้งสองบทบาทในคืนเดือนธันวาคมที่ยุ่งมาก
ใครคือนักมวยปล้ำอาชีพที่ถูกกฎหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะต่อสู้ในสหรัฐอเมริกา? คุณจะทราบได้อย่างไรเมื่อนักมวยปล้ำ “worked” หรือร่วมมือกันในการแข่งขันตั้งแต่มีกีฬามาในคริสต์ทศวรรษ 1860? . ฉันตรวจสอบบันทึกและเรื่องราวต่างๆ ทั่วอเมริกา, อังกฤษ, ขัด, และนักมวยปล้ำชาวตุรกี, ซึ่งปล้ำกันที่สหรัฐอเมริการะหว่าง 1870 และ 1915
วิลเลียม เฮย์ส ชอว์, ผู้ปล้ำในฐานะ Pat O'Shocker ตลอดอาชีพมวยปล้ำส่วนใหญ่ของเขา, พบว่าตัวเองเป็นที่จับตามองใน 1933. O'Shocker ไม่ได้มองหาชื่อเสียงประเภทนี้. หนังสือพิมพ์มีเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีที่ผู้ก่อการมวยปล้ำพยายามใช้ O'Shocker ใน double-cross ที่วางแผนไว้. โจเซฟ “Toots” Mondt จองนักมวยปล้ำออกจากนิวยอร์กและสอดคล้องกับ
<ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1933, about 10 หลายปีในอาชีพมวยปล้ำของเขา, จิม บราวนิ่งจะคว้าแชมป์โลก. เริ่มต้นอาชีพของเขาในแคนซัสและรัฐมิสซูรีซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา, บราวนิ่งจะต้องละทิ้งบริเวณที่คุ้นเคยเหล่านี้, หากเขาตั้งใจที่จะไปถึงจุดสูงสุดในมวยปล้ำอาชีพ. เพราะแชมป์โลกต้องทัวร์ระดับประเทศ, และบ่อยครั้งในระดับสากล, ชื่อโลกคือ