นักประวัติศาสตร์กีฬาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัว
ฉันเคยเขียนไว้ในอดีตว่า Fall Guys: The Barnums of Bounce โดย Marcus Griffin เป็นแหล่งปัญหา. ในขณะที่กริฟฟินมีความรู้วงในเนื่องจากช่วงเวลาที่เขาอยู่ในสำนักงานส่งเสริมการขายบัฟฟาโลในช่วงทศวรรษที่ 1930, เขาเขียนหนังสือเล่มนี้โดยมีจุดประสงค์เพื่อแก้แค้นผู้สนับสนุนที่ไล่เขาออก. หนังสือมีข้อเท็จจริงปะปนกับความน่าสนใจ
James Hiram McLaughlin ถือเป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันคนแรก. ในขณะที่ผู้คนปล้ำอาชีพต่อหน้าแม็คลาฟลิน, เขาเป็นคนแรกที่หารายได้จากมวยปล้ำ. McLaughlin เริ่มมวยปล้ำอาชีพใน 1860 ที่ 16 อายุหลายปี แต่สงครามกลางเมืองขัดจังหวะอาชีพของเขาอยู่สองสามปี. McLaughlin เริ่มมวยปล้ำอีกครั้งใน 1866. โดย 1877,
In the early 1920s, Christos Theofilou เริ่มมวยปล้ำในฐานะ Jim Londos หลังจากเป็นลูกเล่นมาหลายปี “นักมวยปล้ำ”. ลอนดอนอาจไม่ทราบว่าการเปลี่ยนชื่อจะเป็นก้าวแรกในการทำให้เขากลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ทำรายได้ทะลุบ็อกซ์ออฟฟิศที่ใหญ่ที่สุดในช่วงทศวรรษที่ 1930 ของมวยปล้ำอาชีพ. ขั้นตอนที่สองคือการปรากฏตัวของเขาในฐานะนักมวยปล้ำรายการหลักในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก. หลุยส์. เกิดใน
กรกฏาคม 4, 1922, อลัน ยูซตาส คว้าแชมป์โลกรุ่นเฮฟวี่เวต เอ็ด “เค้นคอ” ลูอิส. ยูสทัส, แชมป์แคนซัส, ชนะการแข่งขันรอบคัดเลือกด้วย “ชาวนา” เบลีย์ในเดือนมีนาคม 1922 เพื่อผ่านเข้ารอบการแข่งขันกับลูอิส. 31-ยูซตาสวัยขวบขวบก็อายุพอๆ กัน “เค้นคอ” ลูอิสแต่ลูอิสมีประสบการณ์มากกว่ามาก. เปิดตัวที่ 14 ปีของอายุ,
เมื่อเร็วๆ นี้ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เป็นแขกรับเชิญในรายการ The Martial Culture Podcast. Coach Rene Driefuss และ Matt Peters เป็นเจ้าภาพที่ยอดเยี่ยม. ฉันสนุกกับเวลาของฉันในพอดแคสต์ของพวกเขาจริงๆ. เราพูดถึงหนังสือเล่มหนึ่งของฉัน, Gotch vs. Hackenschmidt: การแข่งขันที่สร้างและทำลายมวยปล้ำอาชีพอเมริกันที่ถูกกฎหมายโดยเฉพาะ. <ช่วง bbox_x = "543" bbox_y = "1491" bbox_w = "56" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = ", เราพูดคุยกันโดยทั่วไปเกี่ยวกับประวัติศาสตร์
นับตั้งแต่ก้าวขึ้นมาเป็นกีฬาที่มีผู้ชมในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19, ผู้สนับสนุนและนักมวยปล้ำตกอยู่ภายใต้ความสงสัยว่าพวกเขากำลังทำการแข่งขันอยู่. ในขณะที่มวยปล้ำอาชีพในที่สุดจะประกอบด้วยนิทรรศการที่จัดฉากเกือบทั้งหมดเท่านั้น, มากมาย, ถ้าไม่ใช่ส่วนใหญ่, ของการแข่งขันนั้นเป็นการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายมาก่อน 1915. ผู้สนับสนุนและนักมวยปล้ำทำได้ดีมาก
ในช่วงต้นเดือน 1915, Sam Rachmann promoted the New York International Wrestling Tournament with the intention of replacing retired World Heavyweight Wrestling Champion Frank Gotch. Rachmann believed no one could defeat Aleksander “อเล็กซ์” Aberg, Rachmann’s handpicked successor to Gotch, in Greco-Roman wrestling. Rachmann’s challenge was catch-as-catch-can was the dominant wrestling style in America. To get around this challenge, Rachmann recruited international
<ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1922, future World Heavyweight Wrestling Champion Jim Browning began his career in Kansas. Browning moved from his hometown of Verona, Missouri in 1921 to train for a professional wrestling career. Tom Law, the Wichita, Kansas promoter, oversaw Browning’s training. By May 1923, Browning was already in the main event at smaller shows. On an Augusta, Kansas card, Browning wrestled
เมื่อเดือนมีนาคม 3, 1922, และ “เค้นคอ” Lewis คว้าแชมป์ World Heavyweight Wrestling Championship จาก Stanislaus Zbyszko กลับคืนมา. เหตุการณ์นี้เป็นจุดเริ่มต้นของการรวมมวยปล้ำอาชีพที่โดดเด่นที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์. ผู้จัดการทีม บิลลี่ แซนดาว, แชมป์โลกเอ็ด “เค้นคอ” ลูอิสและหุ้นส่วนการฝึกอบรม/อัจฉริยะด้านการส่งเสริมการขายโจเซฟ “Toots” Mondt, รู้จักกันในนาม “โกลด์ดัสทรีโอ”, ครองกีฬาต่อไปอีกหกครั้ง
In the early 1920s, Billy Sandow โน้มน้าวให้ Tom Law โปรโมเตอร์จอร์เจียย้ายไปที่วิชิต้า, แคนซัสและพัฒนาพื้นที่สำหรับการแสดงมวยปล้ำในอนาคต. มิดเวสต์ของอเมริกาจะเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญสำหรับ Gold Dust Trio, ซึ่ง Sandow นำโดยแชมป์โลก Ed “เค้นคอ” ลูอิสและอัจฉริยะด้านการส่งเสริมการขายโจเซฟ “Toots” Mondt, ในช่วงทศวรรษที่ 1920. กฎหมายจะผลิตสอง