นักประวัติศาสตร์กีฬาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัว
โพสต์เกี่ยวกับการแข่งขันมวยปล้ำกรีก-โรมัน และมวยปล้ำรูปแบบอื่นๆ เช่น มวยปล้ำแบบคอและศอก, มวยปล้ำข้าง, มวยปล้ำคอร์นิช, เป็นต้น.
On Thursday, มีนาคม 31, 1881, 200 fans filtered into New York’s Turnverein Hall to watch Clarence Whistler wrestle Henry Moses Dufur in a three-out-of-five-falls catch-as-catch-can wrestling match with both wrestlers wearing jackets. The promoters used the rules and jackets to even the chances of each wrestler to win. Clarence Whistler specialized in Greco-Roman wrestling. Whistler took World Heavyweight Wrestling Champion
On Thursday, ตุลาคม 7, 1884, พันเอก James Hiram McLaughlin ปล้ำ Henry Moses Dufur สำหรับสิ่งที่ทั้งสองคนอ้างว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย. เด็กอายุ 40 ปีเชี่ยวชาญมวยปล้ำแบบคอและศอก. พวกผู้ชายปล้ำกันในดีทรอยต์, มิชิแกน, ดินแดนบ้านเกิดของแมคลาฟลิน. การแข่งขันเกิดขึ้นที่ Detroit Opera House ต่อหน้าฝูงชนกลุ่มเล็กๆ. มวยปล้ำอาชีพยังไม่พัฒนา
เมื่อวันอังคารที่, มกราคม 29, 1884, แฟน ๆ ประมาณสองพันคนแห่กันไปที่โรงละครโอเปร่าดีทรอยต์เพื่อชมซีรีส์นัดแรกจากสองนัดระหว่างผู้พันเจมส์ เอช. แม็คลาฟลิน และเฮนรี โมเสส ดูเฟอร์. ฝูงชนต้องสร้างความพึงพอใจให้กับผู้จัดงานและนักมวยปล้ำ. การแข่งขันที่ดึงดูดฝูงชนเป็นพันนั้นหาได้ยากในช่วงศตวรรษที่ 19. ผู้จัดงานอ้างว่า McLaughlin กำลังปกป้องชาวอเมริกัน
Henry Moses Dufur held the World Heavyweight Collar-and-Elbow Wrestling Champion during the 1870s. โดย 1855, Dufur retired from professional wrestling to pursue his full-time profession of clothing tailor. Even during his wrestling career, Dufur worked as a tailor. Dufur told the correspondent from The Boston Globe that he was born in Richford, Vermont on June 5, 1943. This date of
Henry Moses Dufur specialized in collar-and-elbow wrestling when Dufur wrestled professionally in the 1870s and 1880s. Born on May 5, 1844, in Richmond, Vermont, Dufur wrestled primarily in the northeastern United States. On June 27, 1878, Dufur wrestled a return match with a wrestler named Cox at the Boston Baseball Park in front of five hundred fans. Five hundred fans
โซราคิจิ มัตสึดะ เดินทางไปสหรัฐอเมริกาในช่วงสาย 1883 เพื่อเริ่มต้นอาชีพมวยปล้ำอาชีพของเขา. มัตสึดะตั้งใจจะเรียนมวยปล้ำอาชีพของอเมริกาและเดินทางกลับบ้านเกิดเพื่อเริ่มโปรโมตมวยปล้ำของตัวเอง. ผู้จัดการของมัตสึดะอ้างเรื่องการฝึกซ้อมที่ญี่ปุ่น, which could not be verified. มัตสึดะฝึกมวยปล้ำซูโม่กับคอกม้าอิเกะฮามะอันโด่งดังแต่ก็ทำได้
On Thursday, เมษายน 10, 1884, นักมวยปล้ำอาชีพเต็มเวลาคนแรกของอเมริกา, เจ.เอช. McLaughlin ปล้ำนักกีฬาและนักมวยปล้ำชาวสก็อตแลนด์ Duncan C. Ross ที่โรงละครโอเปร่าของดีทรอยต์. พวกผู้ชายปล้ำรูปแบบผสมน้ำตกสามในห้าแบบ. McLaughlin เชี่ยวชาญมวยปล้ำแบบคอและศอก. ชายทั้งสองปล้ำกันสองครั้งภายใต้กฎคอและศอก. รอสส์ชอบกฎการพักข้าง. พวกผู้ชายปล้ำสองน้ำตกโดยฝ่ายรักษาความปลอดภัย
ในวันเสาร์ที่, <ช่วง bbox_x = "324" bbox_y = "509" bbox_w = "53" bbox_h fsize = "17" = "11" fweight = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = สีฟ้า "210" = "31" อัลฟา = " 10, 1910, Stanislaus Zbyszko, กับการทัวร์อเมริกาครั้งแรกของเขา, ปล้ำ Great Gama ที่สนามกีฬา Shepherd's Bush ในลอนดอน, England. 7,000 ผู้ชมอัดแน่นเข้าไปในสนามกีฬาเพื่อชมการแข่งขัน. ไม่กี่สัปดาห์ก่อนหน้านี้, นาย. เบนจามินนำกลุ่มนักมวยปล้ำ Pehlwani จากอินเดียมาเล่นมวยปล้ำในอังกฤษ. แฟนๆ ต่างนึกถึงมหากามา
เมื่อแชมป์มวยปล้ำโลกรุ่นเฮฟวี่เวต William Muldoon เกษียณอายุ 1889, เขาหวังว่าบุตรบุญธรรมของเขา Ernest Roeber จะได้รับการยอมรับว่าเป็นแชมป์คนใหม่. <ช่วง bbox_x = "543" bbox_y = "1491" bbox_w = "56" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = ", Muldoon คว้าแชมป์มวยปล้ำกรีก-โรมัน, ซึ่งเป็นความเชี่ยวชาญของ Roeber ที่เกิดในประเทศเยอรมนี. อับ, การหาประโยชน์ของมาร์ติน “ชาวนา” เบิร์นส์และอีวาน “เค้นคอ” ลูอิสยิงมวยปล้ำแบบ catch-as-catch-can ให้เป็นสไตล์ที่โดดเด่น. โรเบอร์ก็มีค่าเฉลี่ยการตีบอลเฉลี่ย
In the early 1880s, Sorakichi Matsuda, หรือ Matsada ในหนังสือพิมพ์อเมริกันส่วนใหญ่, เดินทางไปสหรัฐอเมริกาเพื่อปล้ำอาชีพ. ญี่ปุ่นไม่มีวงจรมวยปล้ำอาชีพที่พัฒนาแล้ว, มัตสึดะจึงคิดว่าเขาจะนำกีฬานี้กลับมาที่ญี่ปุ่นหลังจากฝึกงานในสหรัฐอเมริกา. หลังจากฝึกฝนมาระยะหนึ่ง, มัตสึดะเซ็นสัญญาปล้ำคนแรก