นักประวัติศาสตร์กีฬาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัว
Posts about 19th Century bare knuckle prizefighting.
ทอม อัลเลนเกิดที่เมืองเบอร์มิงแฮม, England on April 23, 1840 แต่เขามีชื่อเสียงในฐานะนักสู้รางวัลขาเปล่ารุ่นเฮฟวี่เวตในอเมริกา. ตั้งถิ่นฐานในเซนต์. Louis around 1867, อัลเลนคว้าแชมป์อเมริกันเฮฟวี่เวทแชมเปี้ยนชิพในปี 1873 และครองตำแหน่งจนถึง 1876. เขากลับมาอังกฤษเป็นเวลาหนึ่งปีก่อนที่จะกลับมาที่เซนต์. หลุยส์เข้าได้ดี 1878. Back
ที่พฤศจิกายน 30, 1871, a large crowd of men boarded ten rail cars on the New Orleans, Mobile and Texas railroad as it stopped on Canal Street in New Orleans, หลุยเซีย. The train continued on to Montgomery Station near Bay St. หลุยส์, แม่น้ำมิสซิสซิปปี, where the crowd left the rain and made their way into the woods. Such an odd procession
พ. 10, 1870, 39-year-old prizefighter Jem Mace met 30-year-old prizefighter Tom Allen in Kennerville, Louisiana for the World Heavyweight Prizefighting Championship. การอ้างสิทธิ์ในการแข่งขันชิงแชมป์นั้นมืดมนมากในขณะนั้น. กลอุบายอันธพาลและสกปรกมักปิดบังว่าใครคือแชมป์อเมริกันจริงๆ. Jem Mace, ซึ่งถือเป็นแชมป์โลกถึง 2 ครั้งขณะชกที่อังกฤษ, เซ็นสัญญาเพื่อพบกับทอม
ที่พฤศจิกายน 30, 1910, reports came from England that former World Heavyweight Prizefighting Champion Jem Mace had died at 79 ปีของอายุ. Mace was world champion from 1860 ไปยัง 1862 and again from 1866 ไปยัง 1876. After reportedly earning a million dollars in a career that spanned 1857 ไปยัง 1909, Jem Mace died penniless. He was laid to rest
This post is an excerpt from the revised book Morrissey vs. ไปยัง: การเมือง, มวยที่เป็นอาชีพและฆาตกรรมบิลเนื้อ. The hot air laid stagnant in the room as the man in the corner tried to sleep. Giving up on the possibility of sleep, the “Troy Giant” pulled himself into a sitting position on the edge of the bed.
In early March 1873, bare knuckle prizefighter Ned “The Irish Giant” O’Baldwin was preparing for a potential match with Jem Mace, who claimed the World Bare Knuckle Prizefighting Championship. <ช่วง bbox_x = "543" bbox_y = "1491" bbox_w = "56" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = ", before O’Baldwin could face Mace, he served as a second for a friend and fellow prizefighter named Hicken. Professional fighting in the 19th Century enjoyed a poor reputation outside of
ตุลาคม 29, 1868, “Irish Giant” Ned O’Baldwin and English prizefighter Joe Wormald met in a bare knuckle prize-fight outside of Boston in Lynnville, แมสซาชูเซต. O’Baldwin stood 6’06” tall and weighed around 220 ปอนด์. Possessed of a violent disposition, O’Baldwin had the perfect attitude for the ring but poor social skills outside of it. แฟนคลับของทั้งสองคนก็เข้ามา
On February 7, 1882, จอห์น L. Sullivan fought Paddy Ryan for a title, which was certainly the American Heavyweight Prizefighting Championship but probably not the World Title it was billed as. <ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1880, Paddy Ryan won the title in his first and only prize fight before facing the ferocious power puncher Sullivan. The men met in Mississippi City, มิสซิสซิปปี้รอบๆ
จอห์น L. ซัลลิแวนเป็นเฉพาะกาลรุ่นรางวัลแชมป์การต่อสู้. He transitioned prize fighting from the bare knuckle era to modern boxing under the Marquis of Queensbury rules by refusing to fight in any more non-gloved bouts. Before he made this pledge, he took part in the Fight of the 19th Century with the formidable Jake Kilrain. Jake Kilrain was
จอห์นมอร์ริสอ้างว่าโลก Bare Knuckle มวยที่เป็นอาชีพแชมป์ในการแข่งขันขัดแย้งกับซัลลิแวนชาวอเมริกันในเดือนตุลาคม 1853. หลังจากที่เต้นข้อหาฆ่าคนตายการมีส่วนร่วมของเขาในคดีฆาตกรรมของบิล “เนื้อ” ไปยัง, มอร์ริสตัดสินใจที่จะปกป้องชื่อของเขากับจอห์นซี. เหอหนาน, “เบนีบอย”. “ควันเก่า” มอร์ริสแพ้เหอหนานในเดือนตุลาคม 1858 bout held in