นักประวัติศาสตร์กีฬาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัว
โพสต์เกี่ยวกับ catch-as-catch-can หรือการแข่งขันมวยปล้ำ, รูปแบบมวยปล้ำที่โดดเด่นในสหรัฐอเมริกาในเวลาต่อมา 1890.
During March 1891, George Baptiste travelled from St. Louis to Detroit to take part in a catch-as-catch-can wrestling tournament. While primarily a Greco-Roman wrestler, Baptiste would compete in the dominant American style of catch-as-catch-can. The 26-year-old Baptiste was an accomplished amateur and professional wrestler. Entering the Detroit tournament, Baptiste had lost only one match as a professional. The year prior,
ในช่วงปลายเดือน 1902, Harvey Parker, a professional wrestler who began wrestling in 1900, travelled to St. Louis to challenge the local wrestling community. Parker may have thought St. Louis to be an easier town than “ชาวนา” Burns territory in Chicago and Iowa. <ช่วง bbox_x = "543" bbox_y = "1491" bbox_w = "56" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = ", Parker would discover two capable wrestler in St. หลุยส์, George Baptiste and Oscar Wasem. โดย 1902, George
สิงหาคม 26, 1886, อีวาน “เค้นคอ” ลูอิสได้พบกับมวยปล้ำอังกฤษแชมป์ทอมแคนนอนในซินซิน, โอไฮโอ. ช่วงยุคมวยปล้ำถูกต้องตามกฎหมาย, นักมวยปล้ำอื่น ๆ กลัวลูอิสที่มีประสิทธิภาพเพราะกำมือของเขา. ลูอิสลูกจ้างรัดหลอดเลือดแดง carotid ที่รู้จักกันเป็นหลังเปลือยเปล่าสำลักในยูโด. อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ผมคิดเดิมและนักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ได้ยกมา. ทันสมัย
ในวันเสาร์ที่, พฤศจิกายน 25, 1899, เซนต์. Louis wrestling fans experienced a shock, when a visiting wrestler easily threw local champion Oscar Wasem in a little over 20 นาที. After the easy victory, fans smelled a rat, when the “Indianapolis Cyclone” spoke with a Lancashire accent. Oscar Wasem surpassed George Baptiste as St. หลุยส์’ wrestling champion in the mid-1890s. Wasem possessed
When Frank Gotch retired as World Heavyweight Wrestling Champion after beating Georg Lurich in his last match, promoters scrambled to find a successor. Samuel Rachmann tried to put forth his own champion by hosting the 1915 International Wrestling Tournament in New York City. Rachmann wanted his challenger Aberg to win the tournament and be recognized by the public as the
In the 1910s, American professional wrestling permanently moved from legitimate wrestling contests to prearranged exhibitions. Fan interest, promoter control and less wear and tear on the wrestlers all played a role in this transition. Another less talked about pressure was outside of the sport itself. Prior to the 20th Century, professional boxing was illegal in the United States. Bare knuckle
RKO รูปภาพนำตัวละครการ์ตูนดิ๊กเทรซี่กับหน้าจอขนาดใหญ่เมื่อวันที่ 1, 1945. ในขณะที่ภาพยนตร์เรื่องนี้แน่นอน “<ช่วง bbox_x = "743" bbox_y = "542" bbox_w = "9" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = "” ฟิล์มหมายถึงการเป็นครั้งแรกที่สองบิล, ก็ยังจะได้รับความสนใจของแฟน ๆ หลายคนที่เป็นที่นิยมการ์ตูน. Chester Gould created the strip in October 1931 for the Detroit
John Berg was a good enough wrestler to beat Martin “ชาวนา” Burns twice but was mostly thought of as a good lighter wrestler. Berg held the World Light Heavyweight Wrestling Championship in the late 1910s and competed for the Middleweight Title, which was contested at 158 ปอนด์. Berg missed weight by four pounds but won the match. Berg wrestled in
Ad Santel gained his reputation as a dangerous catch wrestler from his frequent bouts with judoka from Japan during the 1910s and a story from the second George Hackenschmidt training camp for the Frank Gotch rematch. According to legend, Frank Gotch paid Santel, a skilled submission wrestler, $5,000.00 to injure Hackenschmidt’s knee in training. While this story may or may
“Don’t break my leg!” As the two muscular men struggled in the center of the ring, the man on top continued to work on the downed man’s legs. อีกครั้ง, the man on bottom yelled, “Please don’t break my leg!” Frank Gotch มองไปที่คู่แข่งของเขา George Hackenschmidt, who was writhing in obvious pain. Despite a severe knee injury, Hackenschmidt