นักประวัติศาสตร์กีฬาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัว
โพสต์เกี่ยวกับ catch-as-catch-can หรือการแข่งขันมวยปล้ำ, รูปแบบมวยปล้ำที่โดดเด่นในสหรัฐอเมริกาในเวลาต่อมา 1890.
D. A. McMillan ทำหน้าที่เป็นนักมวยปล้ำที่มีความสามารถในช่วงสองทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ 19. McMillan ปล้ำแชมป์มวยปล้ำอเมริกันเฮฟวี่เวต Martin “Farmer” Burns ในโครงการการพนันที่นักข่าวหนังสือพิมพ์คนหนึ่งเปิดเผย. ขณะที่แม็คมิลแลนไม่เคยคว้าแชมป์รายการอเมริกันเลย, McMillan เอาชนะการแข่งขันที่น้อยกว่าก่อนที่นักมวยปล้ำที่ดีกว่าอย่าง Burns จะเอาชนะเขา. เมื่อวันที่ 22, 1888,
ในฤดูใบไม้ร่วงของ 1921, Jack Curley และ Tex Rickard มีส่วนร่วมในความบาดหมางในการส่งเสริมการขายที่เริ่มต้นจากการชกมวยอาชีพ แต่แพร่กระจายไปยังมวยปล้ำอาชีพ. Curley และ Rickard ยุติความบาดหมางในการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายในเดือนพฤศจิกายน 1921. เคอร์ลีย์เลือกจอห์น “The Nebraska Tigerman” Pesek ให้แสดงแทนเขาเพื่อต่อสู้กับนักมวยปล้ำของ Rickard Marin Plestina. ก่อนที่เคอร์ลีย์และริคคาร์ดจะจัดการได้
หากเขาใหญ่กว่านี้, Fred Beell น่าจะเป็นรุ่นเฮฟวี่เวทที่โดดเด่นในทศวรรษแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ. Instead, คู่ต่อสู้ที่ใหญ่กว่ามักจะเอาชนะ Beell เพียงเพราะคู่ต่อสู้มีน้ำหนักเกิน Beell ประมาณสามสิบถึงห้าสิบปอนด์. ในโอกาสที่หายากที่ Beell ปล้ำรุ่นมิดเดิ้ลเวท, บีลล์บดขยี้คู่ต่อสู้ของเขา. เมื่อวันที่ 13, 1905, บีลล์ปล้ำเอช.พี. แฮนเซ่นเข้ามา
During November 1921, จอห์น “The Nebraska Tigerman” Pesek ปล้ำการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายกับ Marin Plestina เพื่อยุติสงครามส่งเสริมการขายระหว่าง Jack Curley และ Tex Rickard โปรโมเตอร์มวย. เปเซคทำฟาวล์เพลสตินาที่ได้รับบาดเจ็บ, ซึ่งไม่สามารถปกป้องตัวเองได้. After the match, Rickard กลับมาชกมวยอีกครั้งในขณะที่คณะกรรมการกีฬาแห่งรัฐนิวยอร์กสั่งห้าม Pesek จากมวยปล้ำในนิวยอร์ก.
<ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1919, จอห์น “เนแบรสกาไทเกอร์แมน” เปเสกพบว่าตัวเองอยู่ในตำแหน่งเดียวกับมาริน เพลสตินา. ความไว้วางใจในมวยปล้ำที่โดดเด่นจะไม่ทำให้ Pesek แข่งขันกับหนึ่งในนั้น “บิ๊กโฟร์” – เอิร์ล แคดด็อก, โจ สตีเชอร์, และ “เค้นคอ” ลูอิส, และวลาเด็ค ซบีสโก. ไม่สามารถรักษาการแข่งขันกับ Stecher ได้, แซนด์ปล้ำจิม ลอนดอนสในโอมาฮา, เนบราสก้าในเดือนตุลาคม 10,
ในวันขอบคุณพระเจ้าในอเมริกา, Thursday, พฤศจิกายน 26, 1908, Yussouff Mahmout ปล้ำกับอดีตแชมป์มวยปล้ำรุ่นเฮฟวี่เวตอเมริกัน Tom Jenkins ที่ Madison Square Garden ในนิวยอร์กซิตี้. Mahmout เพิ่งเดินทางไปสหรัฐอเมริกาเพื่อต่อสู้กับ Frank Gotch ในการแข่งขัน World Heavyweight Wrestling Championship. ถ้ามาห์เมาต์เอาชนะเจนกินส์ได้, Mahmout จะพิสูจน์ได้ว่าเป็นผู้ท้าชิงโดยสุจริตของ Gotch. เจนกินส์เป็น
แจ็ค เคลย์บอร์น, หนึ่งในชาวแอฟริกันอเมริกันที่เก่าแก่ที่สุด, นักมวยปล้ำอาชีพ, เกิดเอลเมอร์ เคลย์บอร์นที่เม็กซิโก, รัฐมิสซูรี่, มีนาคม 8, 1910. <ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1910, เม็กซิโกเป็นบ้านเกี่ยวกับ 5,939 residents. Claybourne เริ่มต้นอาชีพมวยปล้ำอาชีพในมิสซูรีในปี 1931. Initially, Claybourne ปล้ำที่ Moberly ที่อยู่ใกล้เคียง, รัฐมิสซูรี่. โมเบอร์ลีมีประชากรจำนวน 13,722 ผู้อยู่อาศัยเมื่อเทียบกับ 8,290 ผู้ที่อาศัยอยู่ในเม็กซิโก, รัฐมิสซูรี่
นักประวัติศาสตร์มวยปล้ำมองว่า Ed “Strangler” Lewis หรือ Frank Gotch เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันที่ยิ่งใหญ่ที่สุด. ในขณะที่เรารู้ค่อนข้างน้อยเกี่ยวกับอาชีพช่วงแรกของ Frank Gotch, เรารู้น้อยมากเกี่ยวกับอาชีพช่วงแรกของเอ็ด “Strangler” Lewis. แหล่งข้อมูลหลายแห่งอ้างว่าลูอิสเรียนรู้มวยปล้ำแบบ catch-as-catch-can ในงานคาร์นิวัลเมื่อเขาอายุเพียง 14 ปี. ลูอิส
นอกจากเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับนักมวยและนักมวยปล้ำมืออาชีพในการฝึกซ้อมเมื่ออยู่ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก. หลุยส์, เซนต์. โรงยิม Louis Business Men's Gymnasium เป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันชกมวยและมวยปล้ำขนาดเล็ก. <ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1898, อดีตแชมป์มวยปล้ำรุ่นเฮฟวี่เวตอเมริกัน มาร์ติน “ชาวนา” เบิร์นส์ปล้ำออสการ์ วาเซม ต่อหน้าฝูงชนกลุ่มเล็กๆ ที่โรงยิมธุรกิจชาย. เบิร์นส์กำลังเปลี่ยนมาเป็นนักมวยปล้ำฝึกหัดเต็มเวลาและ
ในช่วงต้นทศวรรษ 1930, โปรโมเตอร์ที่ทรงพลังที่สุดในมวยปล้ำอาชีพ, แจ็ค เคอร์ลีย์, โจเซฟ “ทูทส์” มอนด์, พอล โบว์เซอร์, และ Tom Packs ทำการครอสสองครั้งซึ่งกันและกันซึ่งทำร้ายพลังการดึงโดยรวมของนักมวยปล้ำ. ในช่วงสงครามส่งเสริม, Jack Pfefer สอดคล้องกับ Jack Curley และ “Toots” Mondt, ซึ่งวิ่งออกจากนิวยอร์กซิตี้. ในช่วงปลายเดือน 1933, เคอร์ลีย์และ