Category: 19ประวัติศาสตร์มวยปล้ำอาชีพแห่งศตวรรษ

เมื่อแชมป์มวยปล้ำโลกรุ่นเฮฟวี่เวต William Muldoon เกษียณอายุ 1889, เขาหวังว่าบุตรบุญธรรมของเขา Ernest Roeber จะได้รับการยอมรับว่าเป็นแชมป์คนใหม่. <ช่วง bbox_x = "543" bbox_y = "1491" bbox_w = "56" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = ", Muldoon คว้าแชมป์มวยปล้ำกรีก-โรมัน, ซึ่งเป็นความเชี่ยวชาญของ Roeber ที่เกิดในประเทศเยอรมนี. อับ, การหาประโยชน์ของมาร์ติน “ชาวนา” เบิร์นส์และอีวาน “เค้นคอ” ลูอิสยิงมวยปล้ำแบบ catch-as-catch-can ให้เป็นสไตล์ที่โดดเด่น. โรเบอร์ก็มีค่าเฉลี่ยการตีบอลเฉลี่ย

Joe Acton เป็นหนึ่งในนักมวยปล้ำที่ดีที่สุดของอังกฤษในช่วงศตวรรษที่ 19. 151-pound Acton went through England’s middleweight ranks before plowing through the heavyweights. After beating the best England had to offer including Tom Cannon, Acton decided to test his abilities in the United States. Joe Acton settled in Philadelphia at Arthur Chamber’s Champions Rest during the summer months of

Sorakichi Matsuda originally trained in sumo wrestling. When Matsuda decided to become a catch-as-catch-can wrestler, he was forced to travel to the United States. Professional wrestling would not become popular in Japan until the middle of the Twentieth Century. Upon arriving in the United States in 1883, it took Matsuda a few months to secure a match. ในที่สุดเขาก็ปลอดภัย

After several months of wrangling, Clarence Whistler met Duncan C. Ross on Monday, พฤศจิกายน 7, 1881 in a best three-out-of-five falls match. Two falls were to be conducted in catch-as-catch-can wrestling, which both men were considered adept at. Two falls were to be conducted in collar-and-elbow wrestling, which was a Ross speciality. The final fall would be conducted in Greco-Roman