Category: ประวัติศาสตร์กีฬาการต่อสู้

นักมวยปล้ำอาชีพที่เสียชีวิตในสังเวียนนั้นเกิดขึ้นได้ยากแต่บางครั้งก็เกิดขึ้น. <ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1936, 5,000 แฟนมวยปล้ำในวอชิงตัน, D.C. โห่คนตายโดยไม่ได้ตั้งใจในช่วงท้ายของ ไมค์ โรมาโน กับ. การแข่งขัน “ไอริช” แจ็ค โดโนแวน ที่สนามกีฬากริฟฟิธในวันพฤหัสบดี, มิถุนายน 25, 1936. โรมาโนวัย 40 ปีส่งโดโนแวนลงแข่งขัน. หนังสือพิมพ์รายงานโรมาโนอย่างไม่ถูกต้อง

» อ่านเพิ่มเติม

During March 1910, อัยการสูงสุดของสหรัฐอเมริกาในเคาน์ซิลบลัฟส์, ไอโอวาตั้งข้อหา John C. มาเบรย์ (ชื่อจริงของเขาในเวอร์ชันหนึ่ง, มาบรี) และจำเลยหลายสิบรายที่ใช้จดหมายฉ้อโกงการพนันมวยอาชีพ, มวยปล้ำอาชีพ, และการแข่งม้ามืออาชีพ. มาบรี, พ่อค้าปศุสัตว์ที่อาศัยอยู่ในแคนซัสซิตี้, รัฐมิสซูรี่, จ้างคนวงในในวงการมวย, มวยปล้ำ, และม้า

» อ่านเพิ่มเติม

ในช่วงต้นอาชีพของเขา, เฟร็ด บีลล์ ปล้ำ กัส “อเมริคัส” เชินไลน์เข้า 1904 และ 1905. During the 1904 match, Beell ชนะในฤดูใบไม้ร่วงและการแข่งขันเพียงครั้งเดียว. Schoenlein ต้องการล้างแค้นให้กับความพ่ายแพ้ครั้งนี้. In May 1905, ผู้จัดการของเชินไลน์สามารถรีแมตช์ที่บัลติมอร์ ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเชินไลน์, รัฐแมรี่แลนด์. Schoenlein ยืนได้ห้าฟุต, สูงสิบนิ้วและหนัก 210 ปอนด์. เบลล์มักจะเผชิญกับการ

» อ่านเพิ่มเติม

D. A. McMillan ทำหน้าที่เป็นนักมวยปล้ำที่มีความสามารถในช่วงสองทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ 19. McMillan ปล้ำแชมป์มวยปล้ำอเมริกันเฮฟวี่เวต Martin “Farmer” Burns ในโครงการการพนันที่นักข่าวหนังสือพิมพ์คนหนึ่งเปิดเผย. ขณะที่แม็คมิลแลนไม่เคยคว้าแชมป์รายการอเมริกันเลย, McMillan เอาชนะการแข่งขันที่น้อยกว่าก่อนที่นักมวยปล้ำที่ดีกว่าอย่าง Burns จะเอาชนะเขา. เมื่อวันที่ 22, 1888,

» อ่านเพิ่มเติม

ในฤดูใบไม้ร่วงของ 1921, Jack Curley และ Tex Rickard มีส่วนร่วมในความบาดหมางในการส่งเสริมการขายที่เริ่มต้นจากการชกมวยอาชีพ แต่แพร่กระจายไปยังมวยปล้ำอาชีพ. Curley และ Rickard ยุติความบาดหมางในการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายในเดือนพฤศจิกายน 1921. เคอร์ลีย์เลือกจอห์น “The Nebraska Tigerman” Pesek ให้แสดงแทนเขาเพื่อต่อสู้กับนักมวยปล้ำของ Rickard Marin Plestina. ก่อนที่เคอร์ลีย์และริคคาร์ดจะจัดการได้

» อ่านเพิ่มเติม

On Thursday, ตุลาคม 7, 1884, พันเอก James Hiram McLaughlin ปล้ำ Henry Moses Dufur สำหรับสิ่งที่ทั้งสองคนอ้างว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย. เด็กอายุ 40 ปีเชี่ยวชาญมวยปล้ำแบบคอและศอก. พวกผู้ชายปล้ำกันในดีทรอยต์, มิชิแกน, ดินแดนบ้านเกิดของแมคลาฟลิน. การแข่งขันเกิดขึ้นที่ Detroit Opera House ต่อหน้าฝูงชนกลุ่มเล็กๆ. มวยปล้ำอาชีพยังไม่พัฒนา

» อ่านเพิ่มเติม

หากเขาใหญ่กว่านี้, Fred Beell น่าจะเป็นรุ่นเฮฟวี่เวทที่โดดเด่นในทศวรรษแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ. Instead, คู่ต่อสู้ที่ใหญ่กว่ามักจะเอาชนะ Beell เพียงเพราะคู่ต่อสู้มีน้ำหนักเกิน Beell ประมาณสามสิบถึงห้าสิบปอนด์. ในโอกาสที่หายากที่ Beell ปล้ำรุ่นมิดเดิ้ลเวท, บีลล์บดขยี้คู่ต่อสู้ของเขา. เมื่อวันที่ 13, 1905, บีลล์ปล้ำเอช.พี. แฮนเซ่นเข้ามา

» อ่านเพิ่มเติม

During November 1921, จอห์น “The Nebraska Tigerman” Pesek ปล้ำการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายกับ Marin Plestina เพื่อยุติสงครามส่งเสริมการขายระหว่าง Jack Curley และ Tex Rickard โปรโมเตอร์มวย. เปเซคทำฟาวล์เพลสตินาที่ได้รับบาดเจ็บ, ซึ่งไม่สามารถปกป้องตัวเองได้. After the match, Rickard กลับมาชกมวยอีกครั้งในขณะที่คณะกรรมการกีฬาแห่งรัฐนิวยอร์กสั่งห้าม Pesek จากมวยปล้ำในนิวยอร์ก.

» อ่านเพิ่มเติม

<ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1919, จอห์น “เนแบรสกาไทเกอร์แมน” เปเสกพบว่าตัวเองอยู่ในตำแหน่งเดียวกับมาริน เพลสตินา. ความไว้วางใจในมวยปล้ำที่โดดเด่นจะไม่ทำให้ Pesek แข่งขันกับหนึ่งในนั้น “บิ๊กโฟร์” – เอิร์ล แคดด็อก, โจ สตีเชอร์, และ “เค้นคอ” ลูอิส, และวลาเด็ค ซบีสโก. ไม่สามารถรักษาการแข่งขันกับ Stecher ได้, แซนด์ปล้ำจิม ลอนดอนสในโอมาฮา, เนบราสก้าในเดือนตุลาคม 10,

» อ่านเพิ่มเติม