Charles Green เตรียมรับบท Evan Lewis

ชาร์ลส กรีน, นักมวยปล้ำชาวอังกฤษผู้มีทักษะแบบ catch-as-catch-can, เดินทางไปสหรัฐอเมริกาในช่วงปลายทศวรรษ 1880 เพื่อต่อสู้กับนักมวยปล้ำชาวอเมริกันที่เก่งที่สุด. กรีนได้รับโอกาสเมื่อเดือนกรกฎาคม 21, 1889, when he wrestled American Heavyweight Catch-as-Catch-Can Champion Evan Lewis. เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับแมตช์นี้, กรีนลงแข่งขันแฮนดิแคปกับนักมวยปล้ำชื่อดัง เบิร์ต เชลเลอร์ เมื่อปลายเดือนมิถุนายน.

Scheller was born in Pennsylvania but was based out of St. หลุยส์, so he was often billed from both. Scheller was good enough to almost catch Martin “ชาวนา” Burns in a stranglehold in 1896. <ช่วง bbox_x = "543" bbox_y = "1491" bbox_w = "56" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = ", in his Erie, Pennsylvania match with Green, Scheller was definitely second best.

ED-รัด-Lewis-prime

อีวาน “เค้นคอ” Lewis in his prime from the public domain

Green agreed to throw Scheller three time in an hour or be considered the loser. Green made short work of Scheller in the first two falls needing only 2 minutes and 4 นาที, 45 seconds to win the first two falls.

Scheller wrestled defensively for the final fall but he was just delaying the inevitable. Green threw him for the final fall after 30 นาที, 49 seconds. Green looked strong coming out of the tune-up match.

When Lewis and Green met on July 21st, they agreed that two points down would result in a fall being awarded. These rules were odd in that the focus was on throws and takedowns.

Lewis was an exceptional submission wrestler, arguably the best American submission wrestler of the 19th Century. While I’m less familiar with Green, he was a catch-as-catch-can specialist also. I struggle to understand why two submission wrestlers would agree to these rules.

The rules would end up favoring Lewis in their match at the Athletic Ball Park in Milwaukee, Wisconsin. Lewis took Green down for the first fall in only 2 นาที.

The second fall was much more of a struggle and lasted 1 hour, 3 นาที. Lewis finally secured a throw on Green, which appeared to injure his neck. My guess is Lewis used his stranglehold as a front face lock to bring Green to the mat.

Evan-Lewis-กำมือ

ศิลปินวาดภาพของอีวานลูอิส’ กำมือจากหนังสือพิมพ์ที่ไม่รู้จักในยุค 1890 (ฉันต้องไปหามันอีกครั้งเพราะฉันลืมแหล่งที่มา)

Lewis defeated a weakened, possibly injured, Green in 3 minutes with the third takedown of the match. The bout was for $150.00 a side and gate money to the winner.

Green wrestled several more matches, winning or drawing most. <ช่วง bbox_x = "543" bbox_y = "1491" bbox_w = "56" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = ", a rematch with Lewis wasn’t in the cards after this dominant loss. It’s a shame because a submission match would probably have been more interesting and possibly more equal.

You can leave a comment or ask a question about this or any post on my Facebook page หรือ Twitter profile.

Sources: Buffalo Commercial (Buffalo, New York) กรกฎาคม 1, 1889 edition, พี. 3, Saint Paul Globe (Saint Paul, Minnesota), กรกฎาคม 22, 1889 edition, พี. 5 และ เซนต์. หลุยส์โพสต์ส่ง, กุมภาพันธ์ 3, 1896 edition, พี. 5

ยิงหรือทำงาน

Cover of Shooting or Working? The History of the American Heavyweight Wrestling Championship

Pin It
Share