นักประวัติศาสตร์กีฬาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัว
เมื่อวันที่ 13, 1936, เอ็ด“ Strangler” Lewis ปล้ำการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายครั้งสุดท้ายของเขากับ Lee Wykoff
https://mcdn.podbean.com/mf/web/q2pnhj/Episode_58uqay.mp3Podcast: เล่นในหน้าต่างใหม่ | DownloadIn this episode, ฉันจะพูดถึงบ้าง
ตุลาคม 20, 1916, Ad Santel, “เชื่องช้า” หรือนักมวยปล้ำที่มีทักษะสูง, พบกับเผือก
ใครคือนักมวยปล้ำอาชีพที่ถูกกฎหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะต่อสู้ในสหรัฐอเมริกา? ทำอย่างไร
<ช่วง bbox_x = "359" bbox_y = "1470" bbox_w = "12" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = " 1933, about 10 หลายปีในอาชีพมวยปล้ำของเขา, จิม บราวนิ่งจะคว้าแชมป์โลก. เริ่มต้นอาชีพของเขาในแคนซัสและรัฐมิสซูรีซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา, บราวนิ่งจะต้องละทิ้งบริเวณที่คุ้นเคยเหล่านี้, หากเขาตั้งใจที่จะไปถึงจุดสูงสุดในมวยปล้ำอาชีพ. เพราะแชมป์โลกต้องทัวร์ระดับประเทศ, และบ่อยครั้งในระดับสากล, ชื่อโลกคือ
ฉันเคยเขียนไว้ในอดีตว่า Fall Guys: The Barnums of Bounce โดย Marcus Griffin เป็นแหล่งปัญหา. ในขณะที่กริฟฟินมีความรู้วงในเนื่องจากช่วงเวลาที่เขาอยู่ในสำนักงานส่งเสริมการขายบัฟฟาโลในช่วงทศวรรษที่ 1930, เขาเขียนหนังสือเล่มนี้โดยมีจุดประสงค์เพื่อแก้แค้นผู้สนับสนุนที่ไล่เขาออก. หนังสือมีข้อเท็จจริงปะปนกับความน่าสนใจ
James Hiram McLaughlin ถือเป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันคนแรก. ในขณะที่ผู้คนปล้ำอาชีพต่อหน้าแม็คลาฟลิน, เขาเป็นคนแรกที่หารายได้จากมวยปล้ำ. McLaughlin เริ่มมวยปล้ำอาชีพใน 1860 ที่ 16 อายุหลายปี แต่สงครามกลางเมืองขัดจังหวะอาชีพของเขาอยู่สองสามปี. McLaughlin เริ่มมวยปล้ำอีกครั้งใน 1866. โดย 1877,
กรกฏาคม 2, 1921 in Jersey City, New Jersey, reigning World Heavyweight Boxing Champion Jack Dempsey met light heavyweight boxing king Georges Carpentier. Boxing fans flocked to event resulting in the first million dollar gate in boxing history. The match would prove the old boxing adage, “A good big man always beats a good little man.” แม้ว่าจอร์ชส คาร์เพนเทียร์
In the early 1920s, Christos Theofilou เริ่มมวยปล้ำในฐานะ Jim Londos หลังจากเป็นลูกเล่นมาหลายปี “นักมวยปล้ำ”. ลอนดอนอาจไม่ทราบว่าการเปลี่ยนชื่อจะเป็นก้าวแรกในการทำให้เขากลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ทำรายได้ทะลุบ็อกซ์ออฟฟิศที่ใหญ่ที่สุดในช่วงทศวรรษที่ 1930 ของมวยปล้ำอาชีพ. ขั้นตอนที่สองคือการปรากฏตัวของเขาในฐานะนักมวยปล้ำรายการหลักในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก. หลุยส์. เกิดใน
กรกฏาคม 4, 1922, อลัน ยูซตาส คว้าแชมป์โลกรุ่นเฮฟวี่เวต เอ็ด “เค้นคอ” ลูอิส. ยูสทัส, แชมป์แคนซัส, ชนะการแข่งขันรอบคัดเลือกด้วย “ชาวนา” เบลีย์ในเดือนมีนาคม 1922 เพื่อผ่านเข้ารอบการแข่งขันกับลูอิส. 31-ยูซตาสวัยขวบขวบก็อายุพอๆ กัน “เค้นคอ” ลูอิสแต่ลูอิสมีประสบการณ์มากกว่ามาก. เปิดตัวที่ 14 ปีของอายุ,
เมื่อเร็วๆ นี้ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เป็นแขกรับเชิญในรายการ The Martial Culture Podcast. Coach Rene Driefuss และ Matt Peters เป็นเจ้าภาพที่ยอดเยี่ยม. ฉันสนุกกับเวลาของฉันในพอดแคสต์ของพวกเขาจริงๆ. เราพูดถึงหนังสือเล่มหนึ่งของฉัน, Gotch vs. Hackenschmidt: การแข่งขันที่สร้างและทำลายมวยปล้ำอาชีพอเมริกันที่ถูกกฎหมายโดยเฉพาะ. <ช่วง bbox_x = "543" bbox_y = "1491" bbox_w = "56" bbox_h = "20" fsize fweight = "14" = "3" สีแดง = "255" สีเขียว = "255" สีฟ้า = "255" อัลฟา = ", เราพูดคุยกันโดยทั่วไปเกี่ยวกับประวัติศาสตร์
นับตั้งแต่ก้าวขึ้นมาเป็นกีฬาที่มีผู้ชมในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19, ผู้สนับสนุนและนักมวยปล้ำตกอยู่ภายใต้ความสงสัยว่าพวกเขากำลังทำการแข่งขันอยู่. ในขณะที่มวยปล้ำอาชีพในที่สุดจะประกอบด้วยนิทรรศการที่จัดฉากเกือบทั้งหมดเท่านั้น, มากมาย, ถ้าไม่ใช่ส่วนใหญ่, ของการแข่งขันนั้นเป็นการแข่งขันที่ถูกต้องตามกฎหมายมาก่อน 1915. ผู้สนับสนุนและนักมวยปล้ำทำได้ดีมาก
พ. 11, 1900, World Heavyweight Boxing Champion James J. Jeffries fought his former employer James J. Corbett. Corbett held the World Heavyweight Boxing Championship in the early 1890s. Corbett hired the powerfully built Jeffires to help him prepare for his title challengers. Jeffries went on to win the world title from the man, who beat Corbett, Bob Fitzsimmons. Corbett
ในช่วงต้นเดือน 1915, Sam Rachmann promoted the New York International Wrestling Tournament with the intention of replacing retired World Heavyweight Wrestling Champion Frank Gotch. Rachmann believed no one could defeat Aleksander “อเล็กซ์” Aberg, Rachmann’s handpicked successor to Gotch, in Greco-Roman wrestling. Rachmann’s challenge was catch-as-catch-can was the dominant wrestling style in America. To get around this challenge, Rachmann recruited international